তেওঁ মোলৈকে ৰৈ আছে

এখনি দুৱাৰ – বন্ধ

এইপাৰে মই

সিফালে কি আছে নেজানো

খুলিবৰ সময় সমাগত ৷

ফাঁকেৰে চাই দেখিছোঁ

বাহিৰত ৰঙীন আভা

ঢকা-চমকা,

মাজে মাজে ঘনঘোৰ এন্ধাৰে আৱৰা ৷

তাৰমাজতে দেখিছোঁ এখনি মুখ

লাৱনী কোমল

দুঃচিন্তা ভাৰাক্ৰান্ত

প্ৰকট হৈ উঠিব খোজা ৰেখাবোৰক

বাধা দিয়া চেষ্টাত জৰ্জৰিত ৷

তেওঁ দুৱাৰ খোলালৈ ৰৈ আছে

তেওঁ মোলৈকে ৰৈ আছে

ক’বলৈ মোক – মোৰ মুখৰ পৰা

এই ৰেখাবোৰ আঁতৰাই

সেই কোমলতা আৰু লাৱণ্যতা

আকৌ আনি দিয়া ৷